TRIGGERFINGER

BY ABSENCE OF THE SUN

Never change a winning team. Het lag voor de hand dat Triggerfinger voor de opvolger van ‘All this Dancin’ Around’ (2010) opnieuw twee maanden naar Los Angeles zou trekken om er in te checken in hun geliefkoosde Hollywood Downtowner Motel en andermaal op te nemen met producer Greg Gordon, intussen zo’n beetje het ‘vierde Triggerfinger-lid’. Eén verschil: plaats van de misdaad was niet de Sound City Studio zoals vorige keer (de ‘Nevermind’-studio werd intussen opgedoekt) maar de al even legendarische Sunset Sound studio op Sunset Boulevard (o.a. Led Zeppelin, The Rolling Stones).

Songs, sexiness, seventies, blues, glam, wiegende heupen, handclaps, grofkorrelige ruis en grooves die genadeloos op het middenrif mikken: ‘By Absence of the Sun’ is een plaat die de grootste Belgische rockgroep van dit moment nog maar eens een niveau hoger tilt. De plaat is de hoogdringende neerslag van maanden waarin Ruben Block, Monsieur Paul en Mario Goossens ongekende climaxen beleefden, maar ook werden geconfronteerd met allerlei keerzijdes. Ruben Block: ‘Camions vol goeie vibes hebben we over ons heen gehad: waanzinnige festivals gedaan. Stadions in Duitsland. Maar tegelijkertijd gebeurden er in mijn familie thuis heftige dingen, dierbaren werden ziek. Wat moest ik met al die tegenstrijdigheid? Ik ben vaak bij Greg Gordon ten rade gegaan: dat de plaat één energiek geheel werd, is zijn verdienste. Want er zat evengoed een melancholische plaat in mij.

’ Schaamteloos sexy jukeboxsongs als ‘Perfect Match’ en ‘Black Panic’ slalommen rond twijfelende, maar altijd hoopvolle nummers als ‘Splendor in the Grass’, ‘Halfway There’, ‘Trail of Love’ en de titelsong. Over de muziek op ‘By Absence of the Sun’ zijn de drie het eens. Ruben Block voelt veel ZZ Top in z’n riffs, Mario Goossens vindt de sfeer van de plaat heel Roxy Music, Monsieur Paul hoort echo’s van de tongue in cheek chique van Robert Palmer. Allemaal heren in maatpak, geen toeval. Monsieur Paul: ‘Triggerfinger is: een camionette openen vol versterkers en kabels en instrumenten, met daartussen een rij kostuums. Kostuums, maar wel met flinke zweetplekken.’ Een bezweet maatpak, het is de ultieme tegenstrijdigheid die ‘By Absence of the Sun’ vat.